အတု ထဲက ဘ၀

ႏွလံုးသားအတု ေပၚကို
ဖ်န္းပက္ခဲ့တဲ့ အက္စစ္ေရေတြဟာ
ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္ေစမယ့္
ေရေသာက္ျမစ္ တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့သလား......

ေကာင္းကင္ အတုေပၚက
ေၾကြက်လာတဲ့ ၾကယ္ေတြဟာ
အနာဂတ္ရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို
ေဆာင္ၾကည္းေပးမယ့္
လမ္းျပၾကယ္ ျဖစ္ခဲ့သလား....

မ်က္၀န္း အတုေပၚက
ေၾကြဆင္းလာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြဟာ
ဟန္ေဆာင္မႈရဲ့ နိဒါန္း
မာယာ တစ္ခု ရဲ့ လက္နက္္ ျဖစ္ခဲ့သလား...

ေန႔ အတု တစ္ခုရဲ့
သာေနတဲ့ လမင္းၾကီးဟာ
လိုခ်င္တာေတြ ဖန္တီးေပးမယ့္
ယံုၾကည္မႈရဲ့ အလင္းေရာင္ ျဖစ္ခဲ့သလား....

ည အတု တစ္ခုရဲ့
ထြန္းလင္းေနတဲ့ ေနမင္းၾကီးဟာ
သဲ ကႏၱာရအလယ္က စိုေျပေစမယ့္
အိုေအစစ္တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့သလား...

အခ်စ္အတု တစ္ခုရဲ့
ရင္ခုန္သံေတြဟာ
နာက်င္မႈတစ္ခု အတြက္
သံပတ္ တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့သလား....

အမုန္း အတု တစ္ခုရဲ့
နစ္ေမ်ာမႈမွာ
ငါ က်ဆံုးခဲ့ တာ
ျပန္လည္ရွင္သန္ဖို႔အတြက္
ဘ၀သစ္ ျဖစ္ခဲ့သလား....

ငါ ဆိုတဲ့ ငါ အတုဟာ
ဒီဘ၀ၾကီးထဲမွာ
ငါ အစစ္ျဖစ္ခဲ့သလား....
မသိေတာ့ဘူး..... မသိေတာ့ဘူး..... မသိေတာ့ဘူး..... ။ ။