ဦးေကာ၀ိဒ ၏ ပညာဒါန အတြက္ လွဴဒါန္းႏိုင္..

ဦးဇင္း ဦးေကာဝိဒဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သာသနာအထြန္းကားဆံုး
ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မွာ သီတင္းသံုးပါတယ္။
စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ဟာ ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သာသနာ အႏြယ္ဝင္ သံဃာေတာ္
အမ်ားဆံုး သီတင္းသံုးတဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ဆိုတာလည္း လူတုိင္း သိမွာပါ။
စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မွာ ဆိုရင္ သံဃာေတာ္၊ သီလရွင္ေတြ အတြက္ ပရိယတ္အျဖစ္
ဗုဒၶစာေပ သင္ၾကားရာ တကၠသိုလ္၊ စာသင္ေက်ာင္းေတြ အမ်ားဆံုး ရွိတဲ့
ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္သလိုပဲ ပဋိပတ္အျဖစ္ ဝိပႆနာတရား အားထုတ္ရာ ရိပ္သာ၊
တရားစခန္း အမ်ားဆံုး ရွိတဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶစာေပ အဓိက
ျဖန္႔ခ်ီရာ ေဒသလည္း ျဖစ္တဲ့ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ကို အနယ္နယ္ အရပ္က သံဃာေတာ္ေတြ
အေနနဲ႔ လက္လြတ္မခံဘဲ လာေရာက္ ဆည္းပူးၾကရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း
သာသနာႏြယ္ဝင္ အမ်ားစု မွီတင္းရာ ေဒသအျဖစ္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ဟာ ကမ႓ာမွာ
ထင္ရွားတာ လူတိုင္း သိၿပီးသားပါ။

၂၁ ရာစုမွာ လူသားအျဖစ္နဲ႔ အသက္ရွင္တဲ့ လူေတြအတြက္ ကြန္ျပဴတာ၊ အင္တာနက္
ဆိုတာ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုလို မရွိမျဖစ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
သံဃာေတာ္ေတြ အတြက္လည္း ခၽြင္းခ်က္ မဟုတ္ပါဘူး။ သာသနာ ျပန္႔ပြားဖို႔
ႀကိဳးပမ္းတဲ့ အခါမွာ ဟုိး ေခတ္ဦးပိုင္းက သံဃာေတာ္ေတြ သက္ဆုိင္ရာ ေဒသ
တစ္ခုကို ကိုယ္တိုင္​ ႂကြေရာက္ၿပီး သာသနာျပဳရပါတယ္။ ဒီထက္
လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းလာတဲ့အခါမွာ စာေပေတြ ေရးသား ျဖန္႔ေဝၿပီး
သာသနာျပဳပါတယ္။ နည္းပညာ တိုးတက္လာေတာ့ ေလလႈိင္းေပၚကေန ၿဂိဳလ္တု၊ တီဗီ၊
ေရဒီယို ကတဆင့္ တရားေတာ္ေတြ ထုတ္လႊင့္ၿပီး သာသနာ ျပဳႏုိင္ခဲ့တယ္။ အခု
အင္တာနက္ ေခတ္ ေရာက္လာေတာ့ ႏိုင္ငံတကာမွာ ရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ သာသနာေတာ္
ျပန္႔ပြားဖို႔၊ တည္တန္႔ဖို႔ အြန္လိုင္းကို အသံုးခ်ၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့
အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ အေတာ္ေလးကို အားနည္းေနတာ
ေတြ႕ရပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ အေနနဲ႔ အင္တာနက္နဲ႔
အထိအေတြ႕ မေျပာပါနဲ႔ ကြန္ျပဴတာကို ထိေတြ႕ဖို႔ဆိုတာေတာင္ အေတာ္ေလး
ခက္ေနပါေသးတယ္။ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြ ျဖစ္တဲ့ ရန္ကုန္ မႏၲေလးမွာေတာင္
ခက္ခဲေနတာပါ။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ဆိုရင္ေတာ့ ေတြးၾကည့္စရာေတာင္ မလိုေတာ့ပါဘူး။

အဲဒီ ေခတ္ရဲ႕ ေရစီးနဲ႔ အခက္အခဲကို သိတဲ့အျပင္ ကူညီေျဖရွင္းဖို႔
တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က ႀကိဳးစား အားထုတ္ေနသူကေတာ့ ဦးဇင္း ဦးေကာဝိဒပါ။
ဦးဇင္းက စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕နဲ႔ မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာ တစ္လွည့္စီ
ကြန္ျပဴတာပညာရပ္ေတြကို သူ တတ္သေလာက္ ပညာဒါနအေနနဲ႔ ျဖန္႔ေဝေပးေနတာပါ။
မႏၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ ေစတနာအလွဴရွင္ေၾကာင့္ ဦးဇင္းအေနနဲ႔ အြန္လိုင္း
သင္ၾကားခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ မန္းက အင္တာနက္ ကေဖးတစ္ဆိုင္က ဦးဇင္းကို
သင္ၾကားဖုိ႔ လွဴဒါန္းတာေၾကာင့္ မန္းက သံဃာေတာ္တခ်ဳိ႕ကို ပညာဒါနအေနနဲ႔
အင္တာနက္သင္တန္းအျဖစ္ ဖြင့္လွစ္ ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး
စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မွာလည္း သင္တန္းခန္းမတစ္ေဆာင္ အေနနဲ႔ သီးသန္႔ လုပ္ထားၿပီး
ကြန္ျပဴတာအေၾကာင္းကို သင္တန္းအေနနဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြအတြက္ ပညာဒါန ေဝမွ်
ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ သင္တန္းခန္းမရဲ႕ ၾကမ္းျပင္ကိုလည္း ညီလင္းဆက္ရဲ႕
အကူအညီနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားမွ လွဴဒါန္းေငြေၾကာင့္ မၾကာခင္က ၾကမ္းခင္းထားပါၿပီ။
သင္တန္းမွာ ကြန္ျပဴတာ (၆) လံုးပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ကြန္ျပဴတာေျခာက္လံုး
နဲ႔ပဲ အခု သင္တန္းသစ္တစ္ခု စတင္ဖို႔ ၾကံေဆာင္ေနတယ္လို႔ ဦးဇင္းက
မိန္႔ပါတယ္။

သင္တန္းသစ္စမယ္လို႔ သတင္းရတာနဲ႔ စစ္ကုိင္းၿမိဳ႕မွာ ရွိတဲ့ ကြန္ျပဴတာ
နည္းပညာ ငတ္မြတ္သူ၊ အင္တာနက္ ငတ္မြတ္သူေတြ ဝိုင္းၿပီး စာရင္း ေပးလိုက္တာ
ေၾကျငာၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ ေလွ်ာက္လႊာတင္သူ ၅၀ ေက်ာ္သြားလို႔
ရပ္ဆိုင္းထားရပါတယ္။ ရပ္ဆိုင္းထားဆို ကြန္ျပဴတာက (၆) လံုးတည္း
ရွိတာဆိုေတာ့ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါတဲ့ ဦးဇင္းရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို
ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕အေနနဲ႔ လွ်ပ္စစ္မီး
ေကာင္းေကာင္းရဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ လွ်ပ္စစ္မီး အခ်ိန္မ်ားမ်ား
ရဖို႔ေတာင္ ဆုေတာင္းဖို႔ မလြယ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကြန္ျပဴတာရဲ႕ အသက္ျဖစ္တဲ့
လွ်ပ္စစ္မီးက ရွိဖို႔ အေရးႀကီးေနျပန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဦးဇင္းအေနနဲ႔လည္း
မီးစက္ဝယ္ဖို႔ စိုင္းျပင္းေနရျပန္တယ္။ ပညာဒါန အလွဴလုပ္ဖို႔
သင္ၾကားတယ္ဆိုေတာ့ ပစၥည္းပစၥယ ဝယ္ဖို႔ ေငြေၾကးဆိုတာ အလွဴရွင္ကိုပဲ အဓိက
တည္မွီေနရေတာ့မွာပါ။ ဦးဇင္းကို ေမးၾကည့္ေတာ့ မီးစက္ဝယ္ဖို႔ က်ပ္ေငြ (၁၇)
သိန္း ေလာက္ လ်ာထားရမယ္လို႔ မိန္႔ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး သင္တန္း အရွိန္ရဖို႔
ကြန္ျပဴတာ အလံုးေရ မ်ားဖို႔ကလည္း အေရးႀကီးျပန္ေတာ့
ကြန္ျပဴတာအလွဴရွင္ကလည္း လိုအပ္ေနျပန္ပါတယ္။

ဒီအခက္အခဲေတြ ၾကားက ဘာကိုမွ မမႈဘဲ သူ႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေစတနာကို
အေကာင္အထည္ ေပၚဖို႔ပဲ အျမဲ ႀကိဳးစားေနတဲ့ ဦးဇင္းရဲ႕ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ဇြဲကို
က်ေနာ္ မေလးစားဘဲ မေနႏိုင္ပါဘူး။ အားက်တယ္လို႔လည္း ေျပာလို႔ရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဦးဇင္းရဲ႕ ပညာဒါန သင္တန္းေတြ အျမဲ အဓြန္႔ရွည္
တည္တန္႔ေစႏိုင္ဖို႔ အလွဴရွင္ေတြ လိုအပ္ေနတာ အမွန္ပါ။ ျပည္တြင္းမွာ ရွိတဲ့
သာမာန္ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ေငြ တစ္ေသာင္း လွဴဖို႔ဆိုတာ အခက္အခဲ
ရွိေပမယ့္ ျပည္ပ ေရာက္ေနသူေတြအတြက္ အခက္အခဲ သိပ္မရွိေလာက္လို႔ အကူအညီ
ေတာင္းလိုက္ရပါတယ္။ တကယ္လို႔ ျပည္တြင္းက လူေတြအေနနဲ႔လည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္
တစ္ေထာင္ ႏွစ္ေထာင္ကအစ လွဴဒါန္းႏိုင္ပါတယ္။ ဦးဇင္း ဦးေကာဝိဒရဲ႕
သင္တန္းေက်ာင္းအတြက္ လက္တေလာ လိုအပ္ေနတဲ့ ပစၥည္းေတြကေတာ့

၁။ ကြန္ျပဴတာ (လက္ရွိ ေျခာက္လံုးသာ ရွိသည္)
၂။ သင္တန္းခန္းမ မ်က္ႏွာက်က္ (လံုးဝ မရွိေသးပါ)
၃။ ၾကမ္းခင္းအုတ္ခင္း (ခန္းမ အေရွ႕ပိုင္းကို ညီလင္းဆက္ကူညီေသာ အလွဴနဲ႔
အုတ္ခင္းၿပီး)
၄။ ၁၀ ကီလိုဝပ္ထြက္ မီးစက္တစ္လံုး (မီးမရွိလွ်င္ လံုးဝ သင္မရပါ။ လက္ရွိ
လွ်ပ္စစ္မီးမွာ ပ်က္တလွည့္ မလာတလွည့္)
၅။ နည္းပညာပိုင္း ဆိုင္ရာ ပညာဒါန သင္ၾကားေပးႏိုင္သူ (မန္း သို႔
စစ္ကိုင္းတြင္ သင္ၾကားေပးႏိုင္သူ ျဖစ္ရန္လိုသည္)
၆။ အင္တနက္ သင္တန္း သင္ၾကားႏိုင္ရန္ အြန္လိုင္း သံုးစြဲခြင့္ (အင္တာနက္
ကေဖးဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွ သူ႔ဆိုင္တြင္ သင္ၾကားႏိုင္ရန္ အခ်ိန္ပိုင္း
လွဴဒါန္းထားသည္။ ထိုအလွဴရွင္ကဲ့သို႔ လွဴဒါန္းႏိုင္လွ်င္ ပိုေကာင္းမည္။
သုိ႔မဟုတ္ တစ္နာရီ သံုးစြဲခ ေလွ်ာ့ေစ်းျဖင့္ ညိႇႏႈိင္းေပးပါကလည္း
အဆင္ေျပပါမည္။ သို႔မဟုတ္ပါက အလွဴေငြျဖင့္ အင္တာနက္ သံုးစြဲဖုိ႔
စီမံရပါမည္)
၇။ ေရေအးစက္ (အင္မတန္ပူေသာ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕အတြက္ လိုပါသည္)
၈။ အလွဴေငြ (တျခား သင္တန္းအတြက္ လိုအပ္ခ်က္မ်ား စီမံေဆာင္ရြက္ရန္)

http://kovida.multiply.com/ (ဦးေကာ၀ိဒ ၏ ပညာဒါန)

လွဴဒါန္းလိုသူမ်ား ဆက္သြယ္ရန္

၁။ ဦးေကာဝိဒ @mailto: kovida9@gmail.com
၂။ ပီေက @mailto: pikay@myanmarbloggers.org
၃။ ညီလင္းဆက္ @site: http://blog.nyilynnseck.com
၄။ မ်က္လံုး @mailto: thethtoo@gmail.com
၅။ မင္းယြန္းသစ္ @mailto: minnyoonthit@gmail.com
၆။ အ႐ုပ္ကေလး @mailto: idulize@gmail.com

ႏုိင္ငံျခားမွ လွဴဒါန္းလိုသူေတြအတြက္ PayPal ႏွင့္ UK Bank Account
ႏွစ္မ်ဳိးစလံုးနဲ႔ လွဴဒါန္းႏိုင္ပါတယ္။ ဦးဇင္း ဦးေကာဝိဒရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္
ဘေလာ့ဂ္ကိုလည္း သြားေရာက္ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။