ေပေတာ့မည္။(၆၅)ႏွစ္တိုင္ေအာင္ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရေသာျပည္ေထာင္စုေန႔ခရီးရွည္ၾကီးသည္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး
ၾကိဳးပမ္းမႈသမိုင္းတြင္အေရးပါအရာေရာက္ခဲ့ေသာေန႔ထူးေန႔ျမတ္ပင္ျဖစ္သည္။ကုလားျဖဴနယ္ခ်ဲ့တို႔၏လက္ေအာက္
က်ေရာက္ခဲ့စဥ္ခြဲျခားအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့မႈေၾကာင့္တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားအခ်င္းခ်င္းေသြးကြဲခဲ့ၾကသည္။ထိုနယ္ခ်ဲ႔လက္ေအာက္
မွလြတ္ေျမာက္ရန္ၾကိဳးပမ္းခဲ့စဥ္ကလည္းေတာင္ေပၚ၊ေျမျပန္႔စုစည္းမႈမရွိပဲကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္ျဖင့္သာၾကိဳးစားခဲ့ၾက
သည္။နိပြန္ဂ်ပန္တို႔ကိုေတာ္လွန္တိုက္ထုတ္ခ်ိန္တြင္ညီညြတ္မွ်တစြာပူးေပါင္းတိုက္ထုတ္ခဲ့ၾကသည္။လြတ္လပ္ေရးၾကိဳး
ပမ္းမႈတြင္ေတာင္ေပၚ၊ေျမျပန္႔မခြဲျခားပဲသာတူုညီမွ်လြတ္လပ္ေရးရရွိေအာင္နည္းလမ္းမ်ားရွာၾကံခဲ့ၾကသည္။
၁၉၄၆ခုႏွစ္ဖန္နဝါရီလတြင္ေရႊတိဂံုအလယ္ပစၥယံတြင္က်င္းပေသာဖဆပလညီလာခံၾကီးကေတာင္ေပၚ၊ေျမျပန္႔မခြဲျခား
ပဲတိုင္းရင္းသားအားလံုးပါဝင္ႏိုင္မည့္လြတ္လပ္ေသာျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံထူေထာင္ရန္ၾကိဳးပမ္းခ်က္အတိုင္းျမန္မာ့
ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားကစတင္ၾကိဳးပမ္းခဲ့ၾကသည္။ျပည္ေထာင္စုေန႔အေၾကာင္းေျပာလွ်င္မပါမျပီး၊မေျပာမျဖစ္သည္မွာ
ပင္လံုညီလာခံႏွင့္ပင္လံုစာခ်ဳပ္တို႔ျဖစ္သည္။
ထိုစဥ္ကရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း၊လဲခ်ားေစာ္ဘြားပိုင္"ပင္လံုျမိဳ႔"တြင္က်င္းပေသာ"ပထမညီလာခံ"ႏွင့္"ဒုတိယညီလာခံ"
တို႔မွစတင္ေပါက္ဖြားလာသည္ဟုဆိုရပါမည္။ပထမညီလာခံ(အစည္းအေဝး)မွာ၁၉၄၆ခုႏွစ္၊မတ္လ ၁ ရက္ေန႔တြင္
က်င္းပခဲ့သည္။ဒုတိယညီလာခံ(အစည္းအေဝး)မွာ၁၉၄၇ခုႏွစ္၊ေဖေဖာ္ဝါရီလ(၃)ရက္မွ(၁၃)ရက္ထိက်င္းပခဲ့သည္။
ပထမပင္လံုညီလာခံ
၁၉၄၆ခုႏွစ္၊မတ္လ၁ရက္၌‘ရွမ္းျပည္လက္မႈပညာျပပြဲ’ဟုပင္လံု၌တဲႀကီးႏွစ္တဲေဆာက္လုပ္လ်က္ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းႏွင့္
ေျမာက္ပိုင္းတို႔မွထြက္ရွိေသာလက္မႈပညာမ်ား၊မိုင္းကိုင္စကၠဴမ်ား၊ပန္းခ်ီပန္းပုပစၥည္းမ်ားေငြဓားႀကီး၊ေငြဓားငယ္မ်ား
အပါအဝင္ေငြထည္ပစၥည္းမ်ားေျမအိုးေျမခြက္မ်ား၊မိုင္းပြန္နယ္ထြက္သီးႏွံမ်ား၊ရွမ္းျပည္နယ္တြင္းျဖစ္ဗာဂ်ီးနီးယားေဆး
ရြက္မ်ား၊ေဆးတံမ်ားကိုျပသရာတစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ေတာင္တန္းေဒသေခါင္းေဆာင္မ်ားျမန္မာႏုိင္ငံေရးေလာကမွ
ထင္ရွားသူမ်ား၊ ၿဗိတိသွ်ေတာင္တန္းမင္းႀကီးတို႔ကိုဖိတ္ၾကားခဲ့သည္။
ၿဗိတိသွ်ေတာင္တန္းမင္းႀကီးစတီဗင္ဆင္၊ဦးဘေဘ၊ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ဂဠဳန္ဦးေစာတို႔အားအဖြဲ႕အမည္ႏွင့္
မဟုတ္ဘဲပုဂၢိဳလ္ခ်င္းအေနျဖင့္ဖိတ္ၾကားခဲ့ေသာ္လည္းဦးဘေဘကဒူးနာေနသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ဗိုလ္ခ်ဳပ္
ေအာင္ဆန္းကရခိုင္ျပည္နယ္သို႔သြားေရာက္ရန္စီစဥ္ၿပီးျဖစ္ေနသျဖင့္လည္းေကာင္းတက္ေရာက္ႏုိင္ခဲ့ၾကျခင္း
မရွိေခ်။ထို႔ေၾကာင့္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္စားဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႀကီးမွဦးႏု၊ဦးဘဂ်မ္း၊မန္းဘခိုင္တို႔ေခါင္းေဆာင္ကာဦးညိဳထြန္း
၊ဦးခင္ေဇာ္၊ဦးေမာင္ေမာင္စိန္၊ဦးစိန္လွႏွင့္ဦးေဇာ္ဝိတ္တို႔သြားေရာက္ခဲ့ၾကသည္။နယ္ျခားေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရး
ညႊန္ၾကားေရးဝန္၏ဖိတ္ေခၚခ်က္အရျမစ္ႀကီးနားခ႐ိုင္မွကခ်င္အမ်ဳိးသားကိုယ္စားလွယ္ဦးကြတ္ရင္ဂမ္းႏွင့္
ဦးေလာ့ခြန္ေဘာက္၊ဗန္းေမာ္ခ႐ိုင္မွေလာဒန္ႏူဝါေဇာ္လႏွင့္ဦးေဇာ္လြန္းတို႔လည္းတက္ခဲ့သည္။
ဦးႏုက"ေတာင္တန္းေဒသမွတိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ျပည္မသားတို႔ၾကားမွရွည္ၾကာေႏြးေထြးခဲ့ေသာဆက္ဆံမႈ
မ်ားအေၾကာင္း"ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး၊ဦးေစာက"ျမန္မာႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးရလ်င္မည္သို႔အုပ္ခ်ဳပ္မည္ႏွင့္
ဒုိမီနီယံအုပ္ခ်ဳပ္ေရး၏ေကာင္းက်ဳိးမ်ားကိုသာေဟာေျပာသျဖင့္”ဗမာျပည္မွာေရာင္းမစြံတဲ့ဒိုမီနီယံ
ကိုရွမ္းျပည္လာမေရာင္းပါနဲ႔ဟုထိုစဥ္ကရွမ္းလူမ်ဳိးေခါင္းဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သူဦးတင္ဧကတု႔ံျပန္ေျပာဆို
လိုက္ရာရွမ္းလူထု၏အားေပးမႈကိုရရွိခဲ့ေလသည္။
၁၉၄၇ဇန္နဝါရီလ(၁)ရက္တြင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလန္ဒန္သို႔ခရီးထြက္ခဲ့သည္။အခက္အခဲမ်ားၾကားမွေတာင္တန္း
ေရာျပည္မပါ၊ပါဝင္သည့္လြတ္လပ္ေရးေပးရန္အခ်က္ပါဝင္ေသာ‘ေအာင္ဆန္း- အက္တလီစာခ်ဳပ္’ကို၁၉၄၇ခုႏွစ္၊
ဇန္နဝါရီ(၂၇)ရက္တြင္ေအာင္ျမင္စြာခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ပထမပင္လံုအစည္းအေဝးတြင္ဦးေစာညႊန္းဆိုခဲ့ေသာ
ဓနသဟာယအဖြဲ႕ဝင္ဒိုမီနီယံႏိုင္ငံတစ္ခုအျဖစ္မဟုတ္ဘဲကတိျပဳထားသည့္အတိုင္းတစ္ႏွစ္အတြင္းလံုးဝလြတ္လပ္ေရး
ရရန္ဟူသည္ႏွင့္လည္းနီးစပ္လာခဲ့သည္။
"ဒုတိယပင္လံုညီလာခံ"
လန္ဒန္မွျပန္ေရာက္ေသာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ေဖေဖာ္ဝါရီ(၃)ရက္ေန႔ကပင္ဒုတိယပင္လံုအစည္းအေဝး စတင္သည္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊(၈)ရက္ေန႔မွသာရန္ကုန္မွမိတၴီလာသို႔ေလယာဥ္ျဖင့္၊မိတၴီလာမွပင္လံုသို႔ကားျဖင့္သြား
ေရာက္ခဲ့ရပါသည္။စည္းစိမ္ႏွင့္အာဏာကိုစြန္႔လႊတ္ရန္စိုးရြံ႕သူဒူးဝါးအခ်ဳိ႕ႏွင့္ေစာ္ဘြားအခ်ဳိ႕ကညိႇႏႈိင္းရာတြင္တင္းမာ
ေနခဲ့ေသာေၾကာင့္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ပင္လံုမွျပန္ေတာ့မည္ဟုဆိုကာေလယာဥ္ပ်ံေခၚယူေစေလသည္။
ဤသို႔ျဖင့္ေနာက္ဆံုးတြင္၁၉၄၇ခုႏွစ္၊ေဖေဖာ္ဝါရီ(၁ဝ)ရက္ေန႔တြင္ပင္လံုအစည္းအေဝးကိုျပန္လည္စတင္ၿပီး(၁၁)
ရက္ေန႔တြင္မူၾကမ္းအၿပီးသြန္းေလာင္းႏိုင္ခဲ့ကာ(၁၂)ရက္ေန႔တြင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြတိုင္းရင္းသား
ေခါင္းေဆာင္ႀကီး(၂၃)ဦးတို႔သည္ပင္လံုစာခ်ဳပ္အားသမိုင္းဝင္လက္မွတ္ေရးထုိးႏိုင္ခဲ့ေလသည္။
တက္ေရာက္လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကသူမ်ားမွာ-
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း(ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ)
ကခ်င္ေကာ္မတီ
ဆမားဒူး၀ါးဆင္၀ါးေနာင္(ျမစ္ႀကီးနား)
ေဇာ္ရစ္(ျမစ္ႀကီးနား)
ဒိန္ရတန္(ျမစ္ႀကီးနား)
ေဇာ္လ(ဗန္းေမာ္)
ေဇာ္လြန္း(ဗန္းေမာ္)
လဗန္းဂေရာင္း(ဗန္းေမာ္)
ခ်င္းေကာ္မတီ
ဦးလႊာမႈန္း(ေအတီအမ္၊အုိင္တီအက္(စ္)အမ္၊ဖလမ္း။)
ဦးေသာင္ဇာခပ္(ေအတီအမ္၊တီးတိန္။)
ဦးကြယ္မန္း(ေအတီအမ္၊ဟားခါး။)
ရွမ္းေကာ္မတီ
ခြန္ပန္းစိန္(ေတာင္ပုိင္းစပ္ဖလုံ)
စပ္ေရႊသိုက္(ေညာင္ေရႊစပ္ဖလုံ)
စပ္ဟုံဖ(ေျမာက္ပုိင္းသိႏၷီစပ္ဖလုံ)
စပ္ႏြံ(လဲခ်ားစပ္ဖလုံ)
စပ္စံထြန္း(မုိင္းပြန္စပ္ဖလုံ)
စပ္ထန္းေအး(သာမုိင္းခမ္းစပ္ဖလုံ)
ဦးျဖဴ(သထုံစပ္ဖလုံ၏ကုိယ္စားလွယ္)
ခြန္းဖုံး(ေျမာက္ပုိင္းသိႏၷီ)
ဦးတင္ဧ
ဦးထြန္းျမင့္
ဦးၾကာပု
ဦးခြန္ေစာ
စပ္ရစ္ဖ
ဦးခြန္ထီး တို႔ျဖစ္ၾကပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ပင္လံုညီလာခံမွသည္ပင္လံုစာခ်ဳပ္၊ထိုမွတဖန္ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္အရင္းခံခဲ့ေသာျပည္ေထာင္စု
ေန႔ၾကီးျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရပါသည္။သို႔ေသာ္စစ္အစိုးရလက္ထက္ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ျဖင့္
ျပည္ေထာင္စုၾကီးကိုခ်စ္ပါသည္ဆိုေသာ္ျငားလည္းျဖစ္ေပၚေနေသာျပည္တြင္းစစ္ၾကီးမ်ားကသက္ေသ
သာဓကပင္ျဖစ္သည္။တိုင္းတစ္ပါးလက္မွလြတ္ေျမာက္ခဲ့ေသာ္ျငားကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းလက္ေအာက္မွ
မလြတ္ႏိုင္ၾကေသးေပ။အာဏာအားကိုးျဖင့္ျပည္သူမ်ားကိုေၾကာက္ရြံ႔ေနေသာစစ္အစိုးရသည္ဘာလက္နက္
မွမရွိေသာသူမ်ားကိုျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ျဖင့္ကန္ေၾကာက္၊ရိုက္ပုတ္ႏွိပ္စက္၊ညွင္းဆဲသတ္ျဖတ္သည္မွာ
တိုင္းသိျပည္သိျဖစ္ခဲ့ပါသည္။အစိမ္းေရာင္ဝတ္မ်ားသည္အခြင့္ထူးခံလူတန္းစားမ်ားျဖစ္ခဲ့သည္။ဗိုလ္ခ်ဳပ္
ထက္တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးကိုကိုးကြယ္ခဲ့ၾကသည္။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုေက်ာင္းသင္ခန္းစာမ်ား၊ေက်ာင္းေက်ာက္သင္ပုန္းမ်ား
ေပၚမွျဖဳတ္ခ်ခဲ့ၾကသည္။အာဏာရူးခဲ့ၾကေသာထိုလူမ်ိဳးတို႔သည္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကဲ့သို႔တိုင္းျပည္အတြက္ဘာမ်ား
အက်ိဳးေဆာင္ခဲ့ဖူးပါသနည္း။ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ကားကၽြန္ေတာ္တို႔၏အရွင္သခင္ကၽြန္ေတာ္တို႔၏အလင္းေရာင္၊
ကၽြန္ေတာ္တို႔၏လမ္းျပၾကယ္၊ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ေလးစားရာ၊အားက်ရာပုဂိၢဳလ္ၾကီးပင္ျဖစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ျဖင့္ျပည္ေထာင္စုေန႔ကိုၾကိဳဆိုျပီးတိုင္းျပည္အတြက္တတ္ႏိုင္သမွ်
ၾကိဳးစားၾကပါစို႔ဟုတိုက္တြန္းရင္း......။
အကိုးအကား-
၁။ ဦးေဖခင္ေရးကိုယ္ေတြ႕ပင္လံု
၂။ ပင္လံုညီလာခံသမိုင္းစဥ္အက်ဥ္း(လမ္းစဥ္ပါတီ)
၃။ The Messenger Journal အတြဲ ၁ အမွတ္ ၄၀
ျပည္ေထာင္စုေန႔ နဲ႔ဆိုင္တဲ့က်ေနာ့္ရဲ့ အရင္ ပို႔စ္မ်ား-
(၆၂)ႏွစ္ေျမာက္ျပည္ေထာင္စုေန႔
0 ခုေလာက္ ေ၀ဖန္ၾကည့္ရေအာင္:
Post a Comment