သံုးႏွစ္ သံုးမိုး

ပ်ိဳ႕ေမာင္ၾကီးရယ္က
အတူနီးေအာင္ ၫာဏ္ၾကြယ္ေႏွာက္ေပမယ့္
မူစည္းေဘာင္ အမွန္တကယ္မေဖာက္ခ်င္ဘူး
ၾကံရြယ္သေလာက္ကိုျဖင့္ ေျပာပါရေစ.......။

ပထမႏွစ္
အခ်စ္ကို တကယ္ယံုျပီး
ပံုဖို႔ရာ ၾကံမ၀ံ႕ပါဘူး
အမွန္မစြန္႔ႏိုင္ ဖမိႏွစ္ပါး ငဲ့ျပင္
ေမာင္ဘြား(ဖား)ကို မသက္ညွာဘဲ
မ်က္ႏွာကို အိုးမည္းသုတ္သလိုပ
ရွက္စရာပို အက်ိဳးနည္းယုတ္မွာမို႔
က်ဳပ္မလိမၼာ စည္းအေဖာက္ဆို
မီးေတာက္လိမ့္ေလ.....။

ဒုတိယႏွစ္
သမုဒယအႏွစ္ ဘ၀င္မတုန္ခတ္တဲ့ျပင္
အႏုအရြ အခ်စ္ ရင္မခုန္တတ္ပါဘူး
အယဥ္ဂုဏ္ျဒပ္ ကို ျမဴစြယ္လာျပီး
လူကြယ္ရာ ခ်ိန္းဆိုမရဲပါနဲ႕
စိမ္းသလို အသည္းမွာ ေခါင္းမာတတ္ပါရဲ႕
ပတ္၀န္းက်င္က အထိန္းအေဖးေတြနဲ႕
မိန္းကေလးရဲ႕ ကၠုေျႏၵ...။
ေရႊေပးလို႕မရႏိုင္ရိုး.....။

တတိယႏွစ္
ဘ၀အခ်စ္ တမင္ရွာရဲ႕
အၾကင္နာ ျဖိဳးေ၀သမ်ွဟာျဖင့္
စဥ္မကြာ ရိုးေျမက်ေပလား
ဆိုးေပြလွစြာ အရက္ ဖဲ ကင္းရံုမက
ဖက္လွဲတကင္း မဒီကညာနဲ႔
ၾကည္စရာ ႏွလံုးအသစ္ ႏွင္းခ်င္တိုင္း
မသတီစရာ အမုန္းစစ္ ခင္းမွာလား
'သံုးထစ္ဆင္း' ဖို႔ ရြယ္မွန္းလိုသလား
ငယ္က်ြမ္းပ်ိဳ ပူပန္စိတ္ကိုျဖင့္
ၾကိဳက္မွိတ္ကာ ဟန္ေဆာင္ဖံုးခဲ့တယ္
သံုးႏွစ္ သံုးမိုး ။....................။