မင္းရဲ့ ကေလးဆန္ဆန္ စကားေတြ......
အၾကည့္စူးစူးနဲ႔ မ်က္ေစာင္းေလးေတြ ၾကားမွာ ခဏခဏ အသက္ရႈ ရပ္တန္႔သြားခဲ့ရတယ္...........
ရြာေနတဲ့ မိုးစက္ေတြနဲ႔ အျပိဳင္ ငါမငိုခ်င္ဘူး.....
ရြာသြန္းေနတဲ့ မိုးေရစက္ေတြလို ငါ့မ်က္ရည္စက္ ေတြ မက်ခ်င္ဘူး........
ေႏြေခါင္ေခါင္ ပက္ၾကားအက္ေနတဲ့ ေျခာက္ေသြ႕ ကြင္းျပင္ၾကီးလို ငါ့ရင္ဟက္တက္ မကြဲပါရေစနဲ႔........
မင္းနဲ႔ ေ၀းေနရတဲ့ မိနစ္၊စကၠန္႔ ၊ အခ်ိန္ ေတြမွာ အလြမ္းေတြနဲ႔ ျဖစ္တည္ခဲ့တဲ့ ငါ့ရင္ခုန္ႏႈန္းေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေသဆံုး ခဲ့ရတယ္........
ေ၀းသြားလို႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ေန႔ရက္ေတြကို ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ယူေဆာင္မလာပါနဲ႔လား....ေဘဘီေလး ရယ္.......
အတူရွိခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္ေတြကို ငါအရမ္းလြမ္းမိလို႔ပါ........
ငါ့ရဲ့ ျဖစ္တည္မႈဘ၀ဟာ မင္းအေပၚမွာ မူတည္ေနတယ္........
မိုးစက္ေတြနဲ႔ အတူ ပြင္႔ဖူးခဲ့တဲ့ ငါ့ရဲ့ ႏုသစ္တဲ့ အခ်စ္ေတြကိ္ု အလြမ္းေတြပ်ိဳးျပီး အမုန္းေ၀ဒနာေတြနဲ႔ မခူးဆြတ္ လိုက္ပါနဲ႔........
ရင္နာစရာ စကားေတြကို ေမ့ပစ္ျပီး ၾကင္နာစရာ ခ်စ္စကားကိုသာ အျမဲေျပာခ်င္သူပါ..............
0 ခုေလာက္ ေ၀ဖန္ၾကည့္ရေအာင္:
Post a Comment